Η Ιστορία του WSOP

Πως ξεκίνησε το WSOP. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι όταν ξεκίνησε το World Series of Poker το 1970, υπήρχαν λιγότερα από 50 τραπέζια πόκερ σε ολόκληρη την πόλη του Las Vegas. Υπήρχαν μόνο 70 σε ολόκληρη την πολιτεία της Nevada. Το Binion’s Horseshoe, το καζίνο που θα το φιλοξενούσε, δεν είχε καν ένα poker room. Ο διαγωνισμός που θα έβγαζε τον πρώτο πρωταθλητή κόσμου έλαβε χώρα μέσα σε μία εσοχή στο μέγεθος περίπου ενός δωματίου ξενοδοχείου. 30 περίπου παίκτες στριμώχτηκαν σε λίγα τραπέζια. Δε το ήξεραν εκείνη τη στιγμή αλλά επρόκειτο να γράψουν την ιστορία του Πόκερ. Ήταν η αρχή του WSOP.

Πατριάρχης και σημαντική μορφή του Horseshoe Casino ήταν ο Benny Binion που έμεινε ευρύτερα γνωστός ως αυτός που ονειρεύτηκε την διάταξη του WSOP. Αλλά οι δάφνες ίσως να πρέπει να απονεμηθούν σε δύο λιγότερο γνωστούς άντρες, τους Tom Moore και Vic Vickrey. Ο Moore, ένας Τεξανός, ήταν συνιδιοκτήτης του Holiday Casino στο Reno. Ο Vickrey ήταν ένας γνώστης του τζόγου, ένας οραματιστής με σπουδαίες ιδέες και μεγάλα όνειρα. Το 1969, οι Moore και Vickrey κάλεσαν από κοινού, αρκετούς θαυμαστές του Πόκερ στο Reno για να συμμετάσχουν στη πρώτη (και τελικά μοναδική) Ποκερική Επανένωση του Τέξας. Ανάμεσα σε εκείνους που έπαιξαν σε αρκετά high stakes cash games και για αρκετές ημέρες, ήταν και οι Jimmy “The Greek” Snyder, Rudy “Minnesota Fats” Wanderrone και ο Benny Binion. Μερικοί αξιοσημείωτοι επίσης παίκτες  ήταν οι Doyle Brunson, ο “Amrillo Slim” Preston, ο Jonny Moss και ο Puggy Pearson. Ο καρπός που θα ανθούσε τελικά σε WSOP είχε φυτευτεί.

Μάλιστα, ίσως κάποιος να αναρωτηθεί, πόσο διαφορετικό θα ήταν το Πόκερ αν οι Moore και Vickrey είχαν επαναλάβει την ετήσια τους αυτή συγκέντρωση πράγμα που τελικά δε κατάφεραν να  επαναλάβουν τον επόμενο χρόνο. Μια απόφαση που αποδείχτηκε μοιραία. Εμπνευσμένος από ότι είχε δει στο Reno, ο Binion επιχείρησε αυτό που είχε οραματιστεί ως μια χρυσή ευκαιρία.

Τα πρώτα χρόνια

Εκείνο το πρώτο WSOP, με μια χούφτα παίκτες, δεν προσέλκυσε καθόλου το ενδιαφέρον του κοινού και είχε μόνο μια μικρή δημοσιογραφική κάλυψη. Κανείς εκτός το Las Vegas δεν ήξερε για το WSOP. Ο πρώτος παγκόσμιος πρωταθλητής, ο Johhny Moss, δεν κέρδισε ούτε ένα τουρνουά πόκερ. Εκλέχτηκε καλύτερος από ψηφοφορία από τους συναδέλφους του μετά από αρκετές ημέρες που έπαιζε στα high stakes.

Ο Binion συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να γίνουν βελτιώσεις αν το WSOP ήθελε να αποκτήσει κύρος ο τίτλος που πρότεινε. Τον επόμενο χρόνο, το WSOP παίχτηκε ως Freeze-out. 7 παίκτες του πόκερ πλήρωσαν μια συμμετοχή των $5000. Ο Johnny Moss κέρδισε αυτό το τουρνουά  “Winner takes All” και έτσι διατήρησε τον τίτλο του ως παγκόσμιος πρωταθλητής.

Το πόκερ έχει μια μακρά ιστορία. Αλλά η νίκη του “Amarillo Slim” Preston το 1972 χαρακτηρίζεται ως μια από τις πιο σημαντικές στιγμές στην ιστορία του παιχνιδιού. Αν και ήταν ένας από τις μόνο 12 συμμετοχές εκείνο τον χρόνο, έκανε τον προσωπικό του θρίαμβο ένα παλιρροϊκό κύμα δημοτικότητας που πλημμύρισε το έθνος. Μετά από αυτό, ο Τεξανός έγινε ο καλύτερος πρεσβευτής του πόκερ εν ζωή. Έφυγε σε μια περιοδεία για την δημοσιότητα του που προκάλεσε ενδιαφέρον και αίγλη για το WSOP για πρώτη φορά. Την επόμενη δεκαετία, ο Preston εμφανίστηκε ως καλεσμένος στο Tonight Show 11 φορές. Έπαιξε σε ταινίες. Έγραψε ένα βιβλίο που έγινε best seller. Με τον Preston ως έναν πρόθυμο ταυρομάχο και τον κόκκινο μανδύα του, το WSOP είχε συλλάβει την φαντασία του κοινού.

Το 1973, το CBS Sports κάλυψε τηλεοπτικά το WSOP για πρώτη φορά. Η κάλυψη αυτή σε σχέση με το τώρα ήταν σχεδόν κωμική. Μεγάλοι γιακάδες, μεγάλες φαβορίτες και αναμμένα πούρα έκαναν το τελευταίο τραπέζι να μοιάζει πιο πολύ σαν μια χρονοκάψουλα, παρά μια κατανοητή εκδήλωση του πόκερ. Παρ όλα αυτά, ο Puggy Pearson κέρδισε μια αξιοσημείωτη νίκη. Το WSOP επίσης διευρύνθηκε για να συμπεριλάβει 4 side events, Seven Card Stud, Razz,  Deuce to Seven Draw και ένα No limit Hold’ em event με μικρότερο buy-in. Ο Pearson κέρδισε 2 από αυτά τα events επίσης. Όντως, το 1973 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για τον κύριο Pearson.

Τον επόμενο χρόνο και αφού ο Johnny Moss είχε κερδίσει το τρίτο του πρωτάθλημα, ο Doyle Brunson παγίωσε τη θέση του ως ένας κορυφαίος παίκτης του πόκερ κερδίζοντας συνεχώς τίτλους. Η επόμενη μεγάλη προσαρμογή στη μορφή του WSOP έγινε το 1978 όταν το κύριο έπαθλο του Main Event μοιράστηκε για πρώτη φορά. Οι 5 καλύτεροι παίκτες που έφτασαν στο τέλος, έλαβαν όλοι μια χρηματική επιβράβευση. Επίσης εκείνη η χρονιά ήταν η πρώτη που έπαιξε και μια γυναίκα. Η Barbara Freer έγινε η πρώτη που έσπασε το άβατο των ανδρών, παίρνοντας τη θέση της σε αυτό που φαινόταν να είναι μια αντρική αδελφότητα.

Η ανατρεπτική νίκη του Hal Fowler το 1979 στο WSOP ήταν σημαντική λόγω του ότι ένας ερασιτέχνης παίκτης επικράτησε της τότε ποκερικής ελίτ. Πολλοί επαγγελματίες παίκτες σοκαρίστηκαν καθώς το αποτέλεσμα τους έκανε να ντραπούνε. Αλλά η νίκη του Fowler ήταν απλά μια αναγγελία των όσων επρόκειτο να συμβούν τα επόμενα χρόνια. Ακολουθώντας το παράδειγμα του Fowler, ένα πλήθος από επίδοξους ερασιτέχνες – συμπεριλαμβανομένων και κάποιων από άλλες χώρες – άρχισαν να καταφτάνουν στο ετήσιο πρωτάθλημα στο Las Vegas κάθε Απρίλιο και Μάιο. Δυστυχώς, ο Fowler δεν ήταν σε θέση να γευτεί τους καρπούς της συνεισφοράς του στη κληρονομιά του WSOP. Δεν ξαναέπαιξε ποτέ στο WSOP και ξεχάστηκε μετά από εκείνη την νίκη του.

Αυξανόμενα προβλήματα

Ο Stu “The Kid” Ungar εμφανίστηκε στη σκηνή με τη δύναμη μιας θύελλας. Αποτέλεσε το τέλειο προσάναμμα που θα πυροδοτούσε αυτό που τότε ήταν μια εκκεντρική ομάδα από Τεξανούς που συνήθιζαν να κερδίζουν τα πρωταθλήματα και τα περισσότερα από τα χρηματικά έπαθλα. Ο Ungar κέρδισε το 1980 και επανέλαβε τη νίκη του το 1981. Ήταν από την Νέα Υόρκη και πολύ διαφορετικός από τους άλλους παίκτες σε τόσα πολλά πράγματα, που το κατόρθωμά του σίγουρα θα ενεργοποιούσε μεγαλύτερη δημοσιότητα για το μεγαλύτερο ποκερικό γεγονός. Το κανάλι NBC Sports κάλυψε το WSOP του ’81 και έβαλε έτσι το πόκερ σε εκατομμύρια σπίτια για πρώτη φορά.

Μέχρι το 1982, το WSOP επεκτάθηκε στα 11 side events. Προστέθηκε επίσης ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα για γυναίκες στον κατάλογο καθώς και το Main Event των $10.000 buy-in. Σε συνολικά 13 events πληρώθηκαν πάνω από $2,6 εκατομμύρια στους νικητές.

Κατά την διάρκεια της αρχής της δεκαετίας του 1980, ο Jack Binion είχε αναλάβει τις περισσότερες από τις καθημερινές εργασίες του καζίνο από τον πατέρα του Benny. Ο προστατευόμενος του, Eric Drache ως tournament director, έδωσε στο πόκερ μια νέα έμπνευση όταν γεννήθηκε η ιδέα του satellite το 1983. Επειδή το WSOP επιζητούσε να επεκταθεί ακόμα πιο πολύ, θα έπρεπε να παίζουν όλο και περισσότεροι παίκτες καθημερινά κι έτσι τα satellites θα έδιναν στους φιλόδοξους πρωταθλητές μια ευκαιρία να έρθουν να παίξουν εναντίον των καλύτερων παικτών στο κόσμο. Η ιδέα ήταν εντελώς ευφυής και πέτυχε.

Τα επόμενα χρόνια, το WSOP συνέχισε να μεγαλώνει σε μέγεθος και ανάστημα. Μέχρι το 1987, το μικροσκοπικό Horseshoe Casino είχε γίνει αρκετά μεγάλο για παιχνίδι για να φιλοξενεί αυτό που είχε μετατραπεί σε ένα παγκόσμιο γεγονός. Κάποια τουρνουά είχαν γίνει τόσο μεγάλα που κάποιοι παίκτες αναγκάζονταν να παίξουν σε κοντινά καζίνο, συμπεριλαμβανομένων των Golden Nugget και του Four Queens. Όταν η οικογένεια του Binion τελικά αγόρασε και ανέλαβε το διπλανό Mint Casino, το Horseshoe άνοιξε επιτέλους ένα πλήρους λειτουργίας poker room. Πάνω που άρχισε να φαίνεται ότι το Horseshoe θα γινόταν η πρωτεύουσα του παγκόσμιου πόκερ, ο βασιλιάς Binion πέθανε την ημέρα των Χριστουγέννων το 1989.

Η δεκαετία του 1990

Ο θάνατος του Benny Binion σταθεροποίησε τον ρόλο του γιου του Jack ως αδιαφιλονίκητου ηγέτη του WSOP. Ο Jack έφερε 2 σεβαστούς βετεράνους του πόκερ για να λειτουργούν τα διάφορα θέματα, τον Jim Albrecht και τον Jack McClelland. Κατά την επόμενη δεκαετία, προέδρευσαν στο WSOP, καθένας τους αφήνοντας το δικό του σημάδι στο τουρνουά με ένα σαφή τρόπο, ο οποίος περιελάμβανε βελτιώσεις στη δομή, στην ατμόσφαιρα και στη δημόσια αντίληψη για το WSOP.

Το δίδυμο Albrecht-McClelland ήταν το ιδανικό να επιβλέπει ένα τουρνουά που διαρκούσε πλέον 4 εβδομάδες και περιελάμβανε 20 τουρνουά. Η βελτίωση του WSOP συνεχίστηκε για να προσελκύσει περισσότερες γυναίκες και διεθνείς παίκτες για να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό. Το 1990 σημαδεύτηκε από τη νίκη ενός μη Αμερικανού που κέρδισε το πρωτάθλημα, του Mansour Matloubi, ενός εκπατρισμένου Ιρανού που κατοικούσε στην Αγγλία και που πήρε το πιο περίβλεπτο έπαθλο του πόκερ εκτός Αμερικής για πρώτη φορά.

Τον επόμενο χρόνο, το WSOP έδωσε το πρώτο του εκατομμύριο σε έπαθλο. Το Main Event προσέλκυσε πάνω από 200 παίκτες για πρώτη φορά. Μέσα σε 5 χρόνια, 300 παίκτες θα συμμετείχαν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Το θέμα του χώρου ήταν ένα σημαντικό πρόβλημα το 1997. Το poker room του Horseshoe είχε επεκταθεί και συμπεριελάμβανε έναν προσωρινό χώρο που έπιανε το parking και τον χώρο μπροστά από την είσοδο του καζίνο για 6 εβδομάδες. Δεν υπήρχε άλλος χώρος για να γίνει το WSOP. Οι παίκτες κυριολεκτικά στοιβάζονταν σε οποιοδήποτε διαθέσιμο σημείο στο Horseshoe. Τον ίδιο χρόνο, το τελικό τραπέζι του πρωταθλήματος έλαβε χώρα σε μια σκηνή που στήθηκε στην οδό Fremont, μέσα σε έναν θόλο. Ο Stu Ungar έγινε μαζί με τον Johnny Moss ο μοναδικός παίκτης που είχε κερδίσει 3 παγκόσμια πρωταθλήματα. Δυστυχώς πέθανε χωρίς να προλάβει να παίξει ακόμα ένα. Με τον θάνατο του φαινόταν ότι ακόμα ένα ρεκόρ θα παραμείνει απαραβίαστο.

Η έκρηξη

Όλως περιέργως, η επόμενη έκρηξη του πόκερ συνέπεσε με την αλλοίωση και παρακμή του κάποτε περίφημου Horseshoe. Μια μοιρασιά στην οικογένεια του Binion είχε ως αποτέλεσμα να εξαιρεθεί ο Jack από τις λειτουργίες του WSOP. Πολλά κορυφαία ονόματα μποϊκόταραν το καζίνο και το τουρνουά μεταξύ του 1999 και του 2002. Αν και δεν έχει μείνει στην ιστορία, υπήρχαν μερικές αμφισβητήσεις για ένα πλήθος διαφορών και των dealers και των παικτών που έγιναν πρωτοσέλιδα.

Μέχρι το 2003 οι κριτικές έλεγαν πως οι καλύτερες μέρες του WSOP είχαν περάσει ανεπιστρεπτί.

Ένας νέος αντίπαλος, το WPT είχε αρχίσει να πιέζει τις τάσεις των παικτών και της δημόσιας προβολής. Κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων του 2003 του WSOP, το πεδίο είχε συρρικνωθεί σημαντικά εξαιτίας του άμεσου ανταγωνισμού από το WPT.

Μετά, ο Chris Moneymaker κέρδισε του WSOP και όλα άλλαξαν. Αυτή η νίκη γκρέμισε τον παλιό τρόπο που βλέπαμε το παιχνίδι και εγκαινίασε τις περισσότερες από τις αλλαγές που ισχύουν μέχρι και σήμερα. Η ιλιγγιώδης νίκη του Moneymaker σίγουρα είναι μια από τις πιο σημαντικές, εάν όχι η πιο σημαντική και κρίσιμη στην 38χρονη ιστορία του World Series of Poker. Όλα ήταν κατάλληλα για μια τέλεια καταιγίδα. Ένας συμπαθής νέος άντρας,  τον οποίο πλήθος δυνητικών παικτών μπορούσαν να αναγνωρίσουν, ζούσε το όνειρο του που έγινε πραγματικότητα. Και όλα είχαν γίνει αντιληπτά από εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο.

Το πόκερ έμπαινε σε μια νέα εποχή ακολουθώντας την νίκη του Moneymaker. Μέσα σε μια νύχτα, πολλοί παίκτες του πόκερ έγιναν διάσημοι και οι διάσημοι ξαφνικά ήθελαν να γίνουν παίκτες του πόκερ. Το πόκερ είχε αιχμαλωτίσει το ενδιαφέρον του κοινού και το WSOP έγινε ο μεγεθυντικός φακός μιας νέας πραγματικότητας.

Τα αυξανόμενα ποσά ως έπαθλα ήταν επίσης σημαντικά. Ο Moneymaker κέρδισε 2,5 εκατομμύρια δολάρια για τη νίκη του. Τον επόμενο χρόνο, ένας άλλος ερασιτέχνης παίκτης, ο Greg Raymer, κέρδισε 5 εκατομμύρια δολάρια. Τον μεθεπόμενο χρόνο το έπαθλο ήταν $7.500.000. Έτσι, το WSOP φαινόταν ότι τα έχει όλα – έξαψη, χρήμα, κύρος και διεθνή φήμη. Αυτό που δεν είχε ήταν τον κατάλληλο χώρο που να συνοδεύει αυτή του την ανάπτυξη.

Η δουλειά του Harrah

Μαζί με την μεγάλη αυτή βελτίωση ήρθαν και πολλές αλλαγές. Το Horseshoe του Binion πουλήθηκε το 2004 και η Harrah’s Entertainment πήρε τα δικαιώματα του WSOP. Ταίριαξε έτσι η μεγαλύτερη εταιρία παιχνιδιού με το μεγαλύτερο θέαμα του πόκερ. Αυτή η ανάληψη δε θα μπορούσε να γίνει σε καλύτερη στιγμή. Το 2005, το WSOP μετακόμισε στο Rio All-Suites Casino and Hotel. Περισσότερος χώρος για παιχνίδι θα σήμαινε ότι περισσότερα τουρνουά θα μπορούσαν να προστεθούν στο πρόγραμμα. Η φράση “Χτίστε το και θα έρθουν” έγινε σλόγκαν. Και το έκαναν. Χιλιάδες παίκτες κατέκλυσαν το Las Vegas τα επόμενα χρόνια και ξεπέρασαν ακόμα και τις πιο φανταστικές προσδοκίες για συγκέντρωση και έπαθλα.

Μέχρι το 2006, το WSOP αποτελούταν από 45 τουρνουά, που όλα έδιναν χρυσά μπρασελέ στους νικητές. Πάνω από $100.000.000 δόθηκαν σε έπαθλα κάνοντας το WSOP το πιο πλούσιο γεγονός ανάμεσα σε όλα τα αθλήματα. Ο Jamie Gold κατάφερε να νικήσει το μεγαλύτερο πλήθος αντιπάλων, 8.772 και να κερδίσει το έπαθλο των 12 εκατομμυρίων την προηγούμενη χρονιά, ένα έπαθλο μεγαλύτερο από αυτό του Wimbledon, μαζί με αυτά των “The Masters” και του ντέρμπι του Kentucky.

Το World Series of Poker επεκτάθηκε επίσης πέρα από το Las Vegas, σε σχεδόν 12 καζίνο διάσπαρτα σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το καινούριο WSOP Circuit επέτρεψε σε παίκτες σε όλη τη χώρα να συμμετάσχουν στη μεγαλύτερη παράδοση του πόκερ.

Ασχολήθηκαν επίσης μαζί του και μεγάλες εταιρίες. Αυτό που κάποτε ήταν ένα ανέγγιχτο γεγονός υποκουλτούρας που το αγνοούσαν οι πιθανοί διαφημιστές και οι εταιρίες ξαφνικά έγινε ένας υπέρ του δέοντος επιθυμητός στόχος. Εταιρίες μπύρας, αυτοκινήτων και άλλες τώρα πια επιθυμούν διακαώς να προσεγγίσουν αυτή την επιτυχημένη ιστορία που είναι το WSOP. Το επόμενο πράγμα στον ορίζοντα που μπορεί να περιμένει το WSOP είναι ίσως μια ακόμα έκρηξη.

Αλλά κάποιοι κριτικοί πιστεύουν ότι η δημοτικότητα του πόκερ έχει φτάσει ήδη στη κορυφή της. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το WSOP δε μπορεί να γίνει ακόμα μεγαλύτερο. Κάποιες λέξεις ως συμβουλή σε όλους αυτούς: “Βασιζόμενοι στην μακρά και πλούσια ιστορία του, μη ποντάρετε ότι δε θα βελτιωθεί”!